به گزارش مشرق، روزنامه "الاخبار" لبنان در مطلبی درباره نحوه شکل گیری این تروریستهای چینی و رسیدن آنان به سوریه نوشت:
از همان آغاز بحران و جنگ در سوریه فراخوان گروههای تروریستی برای عزیمت به این کشور، جنگجویان ترکستان (منطقه شین جیانگ در شمال غربی چین) را نیز به وجد آورد، و آنان به صورت فردی از طریق خاک ترکیه وارد سوریه شدند. این عناصر به تدریج گردهم جمع شده و به یکی از گروههای افراطی و تروریستی در سوریه تبدیل شدند.
با آغاز فعالیت "جبهه النصره" شمار کمی از اویغورها به صفوف این گروه تروریستی ملحق شدند. برخی نیز به گروه "جنبش احرار الشام" پیوستند، اما سرانجام سران این جنبش با پیوستن دیگر اویغورها مخالفت کردند، زیرا آنان عربی بلد نبودند. یکی از دلایل مخالفت با پیوستن اویغورها، ترس از توطئه این افراد و یا جاسوسی آنها بود.
در اوایل سال ۲۰۱۲ نخستین گامها برای تشکیل گروه افراطی "ترکستانی" درسوریه برداشته شد.
"ابو رباح" که از عناصر سابق جبهه النصره بود پس از مجروح شدن و قطع پایش به خانواده اش در ترکیه پیوست. وی به روزنامه الاخبار گفت که در اردوگاه شیخ سلیمان (حومه غربی حلب) با "ابو حمزه الترکستانی" آشنا شد.
وی افزود: این دیدار تقریبا در سپتامبر ۲۰۱۱ انجام شد. ابو حمزه دور از سرزمین خود بزرگ شد زیرا خانواده اش در ترکیه زندگی می کردند. وقتی طبلهای جنگ در شام به صدا درآمد، به دعوتها پاسخ داد زیرا معتقد بود که شکست "طاغوت" در شام به معنای شکست "سران کفر" در چین خواهد بود. !
ابورباح ادامه داد: ابو حمزه پس از پایان آموزشها در کنار ما در یک گروه جنگید. گروه ما شامل افرادی از سوریه، چین، ترکیه، ازبکستان و عربستان بود. این گروه تابع گردان "اسود السنه" به سرکردگی "عمرو العبسی" (ابو الاثیر) بود.
ابورباح گفت: ابو حمزه پس از مدتی برای پیوستن به اردوگاه آموزشی دیگری در کنار بقیه هموطنانش فراخوانده شد. این امر در واقع آغاز تشکیل گروه "اویغورها" بود که یکی از مربی های آنان فردی با نام "ابو رضا الترکستانی" مشهور بود.
اویغورها در سوریه در واقع همان اعضای گروه موسوم به "حزب اسلامی ترکستانی" هستند که خواستار جدایی از چین میباشند. این حزب در اواخر دهه نود قرن گذشته توسط "ابو محمد الترکستانی" (حسن مخدوم ۱۹۴۶-۲۰۰۳) تشکیل شد. این حزب از اوایل سال ۲۰۱۳ شاخه ای را با نام "حزب اسلامی ترکستانی برای کمک به اهالی شام" تأسیس کرد.
عناصر این گروه تروریستی زیر پرچم "جبهه النصره"، "احرار الشام" و "جیش الفتح"، در درگیریهای مختلفی در شمال سوریه (ادلب و حومه حلب) شرکت کرده اند.
آنان دورههای آموزشی طولانی و ویژهای را گذراندهاند و گفته میشود که برخی از آنان پس از کسب تجارب بسیاری در درگیریها، انتخاب شدند تا به عنوان نوک پیکان عملیات مختلف، آموزشهای ویژهای ببینند.
حسن مخدوم همزمان با سیطره طالبان بر کابل و بسیاری از شهرهای افغانستان به این کشور سفر کرد. وی در آنجا زیر چتر حمایتی طالبان گروه موسوم به "حزب اسلامی ترکستانی" را تأسیس کرد. هدف از تأسیس این گروه جدایی ترکستان شرقی از چین بود. ترکستان شرقی منطقهای در شمال غربی چین است که نام رسمی آن "شین جیانگ" می باشد.
در اکتبر ۲۰۰۳ ارتش پاکستان از هلاکت حسن مخدوم در عملیاتی در مرز افغانستان خبر داد. پس از آن "عبد الحق الترکستانی" جانشین مخدوم شد.
این گروه چندین اردوگاه را در مناطق تحت کنترل طالبان و زیر نظر این تشکیلات تأسیس کرد، و در آن به آموزش جوانانی ۱۴ تا ۱۶ ساله پرداخت. گزارشهای بسیاری حاکی است که شمار قابل توجهی از جنگجویان طالبان اصالتا ترکستانی هستند و به نظر می آید که طی سالهای اخیر بسیاری از آنان به گروه های تروریستی در سوریه ملحق شدهاند.
روسیه در سال ۲۰۰۶ فعالیت این گروه را ممنوع اعلام کرد. چین هم اعضای این گروه را تروریستهای جدایی طلب میداند. از نظر آمریکا نیز این گروه بازوی طالبان در چین است. دولت آمریکا در سال ۲۰۰۹ این گروه را به عنوان یک گروه تروریستی معرفی کرد. سازمان ملل بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ این گروه را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار داد.
از همان آغاز بحران و جنگ در سوریه فراخوان گروههای تروریستی برای عزیمت به این کشور، جنگجویان ترکستان (منطقه شین جیانگ در شمال غربی چین) را نیز به وجد آورد، و آنان به صورت فردی از طریق خاک ترکیه وارد سوریه شدند. این عناصر به تدریج گردهم جمع شده و به یکی از گروههای افراطی و تروریستی در سوریه تبدیل شدند.
با آغاز فعالیت "جبهه النصره" شمار کمی از اویغورها به صفوف این گروه تروریستی ملحق شدند. برخی نیز به گروه "جنبش احرار الشام" پیوستند، اما سرانجام سران این جنبش با پیوستن دیگر اویغورها مخالفت کردند، زیرا آنان عربی بلد نبودند. یکی از دلایل مخالفت با پیوستن اویغورها، ترس از توطئه این افراد و یا جاسوسی آنها بود.
در اوایل سال ۲۰۱۲ نخستین گامها برای تشکیل گروه افراطی "ترکستانی" درسوریه برداشته شد.
"ابو رباح" که از عناصر سابق جبهه النصره بود پس از مجروح شدن و قطع پایش به خانواده اش در ترکیه پیوست. وی به روزنامه الاخبار گفت که در اردوگاه شیخ سلیمان (حومه غربی حلب) با "ابو حمزه الترکستانی" آشنا شد.
وی افزود: این دیدار تقریبا در سپتامبر ۲۰۱۱ انجام شد. ابو حمزه دور از سرزمین خود بزرگ شد زیرا خانواده اش در ترکیه زندگی می کردند. وقتی طبلهای جنگ در شام به صدا درآمد، به دعوتها پاسخ داد زیرا معتقد بود که شکست "طاغوت" در شام به معنای شکست "سران کفر" در چین خواهد بود. !
ابورباح ادامه داد: ابو حمزه پس از پایان آموزشها در کنار ما در یک گروه جنگید. گروه ما شامل افرادی از سوریه، چین، ترکیه، ازبکستان و عربستان بود. این گروه تابع گردان "اسود السنه" به سرکردگی "عمرو العبسی" (ابو الاثیر) بود.
ابورباح گفت: ابو حمزه پس از مدتی برای پیوستن به اردوگاه آموزشی دیگری در کنار بقیه هموطنانش فراخوانده شد. این امر در واقع آغاز تشکیل گروه "اویغورها" بود که یکی از مربی های آنان فردی با نام "ابو رضا الترکستانی" مشهور بود.
اویغورها در سوریه در واقع همان اعضای گروه موسوم به "حزب اسلامی ترکستانی" هستند که خواستار جدایی از چین میباشند. این حزب در اواخر دهه نود قرن گذشته توسط "ابو محمد الترکستانی" (حسن مخدوم ۱۹۴۶-۲۰۰۳) تشکیل شد. این حزب از اوایل سال ۲۰۱۳ شاخه ای را با نام "حزب اسلامی ترکستانی برای کمک به اهالی شام" تأسیس کرد.
عناصر این گروه تروریستی زیر پرچم "جبهه النصره"، "احرار الشام" و "جیش الفتح"، در درگیریهای مختلفی در شمال سوریه (ادلب و حومه حلب) شرکت کرده اند.
آنان دورههای آموزشی طولانی و ویژهای را گذراندهاند و گفته میشود که برخی از آنان پس از کسب تجارب بسیاری در درگیریها، انتخاب شدند تا به عنوان نوک پیکان عملیات مختلف، آموزشهای ویژهای ببینند.
حسن مخدوم همزمان با سیطره طالبان بر کابل و بسیاری از شهرهای افغانستان به این کشور سفر کرد. وی در آنجا زیر چتر حمایتی طالبان گروه موسوم به "حزب اسلامی ترکستانی" را تأسیس کرد. هدف از تأسیس این گروه جدایی ترکستان شرقی از چین بود. ترکستان شرقی منطقهای در شمال غربی چین است که نام رسمی آن "شین جیانگ" می باشد.
در اکتبر ۲۰۰۳ ارتش پاکستان از هلاکت حسن مخدوم در عملیاتی در مرز افغانستان خبر داد. پس از آن "عبد الحق الترکستانی" جانشین مخدوم شد.
این گروه چندین اردوگاه را در مناطق تحت کنترل طالبان و زیر نظر این تشکیلات تأسیس کرد، و در آن به آموزش جوانانی ۱۴ تا ۱۶ ساله پرداخت. گزارشهای بسیاری حاکی است که شمار قابل توجهی از جنگجویان طالبان اصالتا ترکستانی هستند و به نظر می آید که طی سالهای اخیر بسیاری از آنان به گروه های تروریستی در سوریه ملحق شدهاند.
روسیه در سال ۲۰۰۶ فعالیت این گروه را ممنوع اعلام کرد. چین هم اعضای این گروه را تروریستهای جدایی طلب میداند. از نظر آمریکا نیز این گروه بازوی طالبان در چین است. دولت آمریکا در سال ۲۰۰۹ این گروه را به عنوان یک گروه تروریستی معرفی کرد. سازمان ملل بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ این گروه را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار داد.